 |
Κύπρο μου, σε θέλουν Δίγνωμη, στα δύο χωρισμένη. Μα πάλι θα έρθει ο καιρός, που θα είσαι ενωμένη. |
Πάλι να χάνεις τα παιδιά… Πάλι αίμα να δίνεις…
Η μοίρα σου, σε κυβερνά; Το θέρος σε μαστιγώνει;
Η μήπως έρχονται οι εχθροί; Που θέλουν το κακό σου;
Είσαι εσύ νοικοκυρά, όλης της μεσογείου
Κι θέλουν τα συμφέροντα, πολύ να υποφέρεις.
Όπου σ’ ευλογήσει ο Θεός, αυτοί μνησικακούν.
Ότι σκλαβιά δεν δέχτηκες, ποτέ δε συγχωρούν.
Κύπρο μου κοίτα στο Θεό, που πάντα σε ευλογεί
Της Πίστης κράτα σταθερό για πάντα το πηδάλιο
Θα έρθουν σίγουρα καιροί κι όλοι θα το νοιώσουν,
Ότι της Κύπρου το νησί, θέλει και πιο πολύ μπορεί,
Ελεύθερο να Ζήσει.
Ιωάννης Γ. Μιχαηλίδης
12 Ιουλίου 2011
